Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Uzaktan Eğitim: Fırsatlar ve Tehditler

Yıl 2017, Cilt: 8 Sayı: 27, 31 - 40, 01.04.2017
https://doi.org/10.5824/1309-1581.2017.2.003.x

Öz

Toplumsal bazdaki her yeniliğin içeriğinde, güncel durumlara ilişkin iyileştirici hamleler bulunsa da, geleneksel olana yeni olanı eklemleme sürecinde doğması muhtemel sorunlar, birer tehdit olarak her zaman vardır. Eğitim olgusunu benzer bir yenilik ile ilişki ekseninde ele alan bu çalışmanın temel amacı, uzaktan eğitim kapsamındaki eğitsel süreçlerin inovatif bileşenlerle kurgulanmasının bir sonucu olarak beliren fırsatlar ve tehditleri Türkiye özelinden saptamak ve öneriler geliştirmektir. Çünkü eğitsel süreçlerde neredeyse taban tabana bir dönüşümü beraberinde getiren uzaktan eğitim sistemi özellikle aktörlerin ve içeriklerin sürece katılım performanslarını etkilemektedir. Sistem, bir taraftan sorun giderirken diğer taraftan sorun yaratmaktadır. Bu nedenle, fırsatların ve tehditlerin ivedilikle kavranarak bir aksiyon politikası geliştirilmesi önem arz etmektedir. Çalışmada, sözü edilen konunun önemi, kuramsal yönelimler ve pratiklerle ilişki içinde açıklanmış ve geleceğe ilişkin bir projeksiyon oluşturulmuştur.

Kaynakça

  • Cankaya, Ö. (1990). Türk Televizyonunun Yapısı (1986-1985). İstanbul: Mozaik Basım ve Yayıncılık.
  • Demirel, Ö., Altun, E. Ed. (2014). Öğretim Teknolojileri ve Materyal Tasarımı. İstanbul: Pegem Akademi.
  • Desmond, K. (1996). Foundations of Distance Education. London and New York: Routledge.
  • Devran, Y. (2010). Global Class: New Media and İntercultural Comminication. Journal of Arab&Muslim Media Research. 2 (1+2) ,89-97.
  • Elitaş, T. (2017). Uzaktan Eğitim Lisans Sürecinde Yeni İletişim Teknolojileri: Atatürk Üniversitesi Uzaktan Eğitim Merkezi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi SBE.
  • Eygü, H., Karaman, S. (2013). Uzaktan Eğitim Öğrencilerinin Memnuniyet Algıları Üzerine Bir Araştırma. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi.3 (1), 36-59.
  • Güneş, F. Ed. (2014). Öğretim İlke ve Yöntemleri, İstanbul: Pegem Akademi.
  • İşman, A. (2008). Uzaktan Eğitim. Ankara: Pegem A. Yayıncılık.
  • Kaya, Z. (2002). Uzaktan Eğitim. Ankara: Pegem A. Yayıncılık.
  • Kırık, A. M. (2014). Uzaktan Eğitimin Tarihsel Gelişimi ve Türkiye’deki Durumu. Marmara İletişim Dergisi. 21, 73-94.
  • Odabaş, H. (2003). İnternet Tabanlı Uzaktan Eğitim ve Bilgi ve Belge Yönetimi Bölümleri. Türk Kütüphaneciliği. 17-1, 22-36.
  • Oral, B. (2014). Uzaktan Eğitim, Demirel, Ö, Altun, E., (Ed.) Eğitimde Teknoloji ve Materyal Tasarımı, İstanbul: Pegem Akademi.
  • Pektekin, P. (2013). Web Tabanlı Uzaktan Eğitimde Teknoloji Kabulünün Eğitim Becerisi Üzerindeki Rolü: Türk Üniversitelerinde Akademisyenler Üzerine Bir Araştırma. Yayınlanmamış Doktora Tezi. İstanbul : Marmara Üniversitesi SBE.
  • Sarıtaş, M. (2009). Uzaktan Eğitim. M.Sarıtaş (Ed.). Öğretim Teknolojileri ve Materyal Tasarımı. Ankara: Pegem A. Yayıncılık. 137-163.
  • Süral, İ. (11-13 Şubat 2009). Yeni Teknolojiler Işığında Uzaktan Eğitimde Açıklık, Uzaktanlık ve Öğrenme. XIII. “Türkiye’de İnternet” Konferans Bildirileri.Ankara: ODTÜ, 31-34.
  • Şahin, G. G., Perkmen, S. (2011). Uzaktan Eğitim. S. Perkmen, E.Tezci (Ed.). Eğitimde Teknoloji Entegrasyonu. Ankara: Pegem A. Yayıncılık.95-107.
  • Uşun, S. (2006). Uzaktan Eğitim. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Willis, B. (1993). Distance Education: A Practical Guide. Englewood Cliffs, NJ: Educational Technology Publications. Yeşil, D. (2016). Türkiye’de “Uzaktan” Eğitim: Güncel Durum ve Öneriler. https://didemyesil.com/2016/02/13/turkiyede-uzaktan-egitim-guncel-durum-ve-oneriler/ Erişim Tarihi:28.04.2017.

Distance Education: Proposals and Threats

Yıl 2017, Cilt: 8 Sayı: 27, 31 - 40, 01.04.2017
https://doi.org/10.5824/1309-1581.2017.2.003.x

Öz

Even though there are remedial actions in relation to the current situations of innovation on the social basis, there are always threats that are likely to arise in the process of attaching the new innovations to the traditional one. The main aim of this study is to identify the relationship between education and innovation, focusing at opportunities and threats that emerge as a result of constructing educational processes within the innovative components that deviates from the specificity of Turkey and hence develop suggestions. Distance education system, which brings the transformation in educational processes, affects the performance of actors and contents hence causing problems from the other side and trouble shooting from the other side. For this reason, development of actions policy is important by quickly understanding opportunities and threats that arises from innovation. In this study, the importance of the issue has been explained in details by taking its theoretical and practical dimensions into consideration. Projections regarding the future of distance learning have been also established in this article

Kaynakça

  • Cankaya, Ö. (1990). Türk Televizyonunun Yapısı (1986-1985). İstanbul: Mozaik Basım ve Yayıncılık.
  • Demirel, Ö., Altun, E. Ed. (2014). Öğretim Teknolojileri ve Materyal Tasarımı. İstanbul: Pegem Akademi.
  • Desmond, K. (1996). Foundations of Distance Education. London and New York: Routledge.
  • Devran, Y. (2010). Global Class: New Media and İntercultural Comminication. Journal of Arab&Muslim Media Research. 2 (1+2) ,89-97.
  • Elitaş, T. (2017). Uzaktan Eğitim Lisans Sürecinde Yeni İletişim Teknolojileri: Atatürk Üniversitesi Uzaktan Eğitim Merkezi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi SBE.
  • Eygü, H., Karaman, S. (2013). Uzaktan Eğitim Öğrencilerinin Memnuniyet Algıları Üzerine Bir Araştırma. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi.3 (1), 36-59.
  • Güneş, F. Ed. (2014). Öğretim İlke ve Yöntemleri, İstanbul: Pegem Akademi.
  • İşman, A. (2008). Uzaktan Eğitim. Ankara: Pegem A. Yayıncılık.
  • Kaya, Z. (2002). Uzaktan Eğitim. Ankara: Pegem A. Yayıncılık.
  • Kırık, A. M. (2014). Uzaktan Eğitimin Tarihsel Gelişimi ve Türkiye’deki Durumu. Marmara İletişim Dergisi. 21, 73-94.
  • Odabaş, H. (2003). İnternet Tabanlı Uzaktan Eğitim ve Bilgi ve Belge Yönetimi Bölümleri. Türk Kütüphaneciliği. 17-1, 22-36.
  • Oral, B. (2014). Uzaktan Eğitim, Demirel, Ö, Altun, E., (Ed.) Eğitimde Teknoloji ve Materyal Tasarımı, İstanbul: Pegem Akademi.
  • Pektekin, P. (2013). Web Tabanlı Uzaktan Eğitimde Teknoloji Kabulünün Eğitim Becerisi Üzerindeki Rolü: Türk Üniversitelerinde Akademisyenler Üzerine Bir Araştırma. Yayınlanmamış Doktora Tezi. İstanbul : Marmara Üniversitesi SBE.
  • Sarıtaş, M. (2009). Uzaktan Eğitim. M.Sarıtaş (Ed.). Öğretim Teknolojileri ve Materyal Tasarımı. Ankara: Pegem A. Yayıncılık. 137-163.
  • Süral, İ. (11-13 Şubat 2009). Yeni Teknolojiler Işığında Uzaktan Eğitimde Açıklık, Uzaktanlık ve Öğrenme. XIII. “Türkiye’de İnternet” Konferans Bildirileri.Ankara: ODTÜ, 31-34.
  • Şahin, G. G., Perkmen, S. (2011). Uzaktan Eğitim. S. Perkmen, E.Tezci (Ed.). Eğitimde Teknoloji Entegrasyonu. Ankara: Pegem A. Yayıncılık.95-107.
  • Uşun, S. (2006). Uzaktan Eğitim. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Willis, B. (1993). Distance Education: A Practical Guide. Englewood Cliffs, NJ: Educational Technology Publications. Yeşil, D. (2016). Türkiye’de “Uzaktan” Eğitim: Güncel Durum ve Öneriler. https://didemyesil.com/2016/02/13/turkiyede-uzaktan-egitim-guncel-durum-ve-oneriler/ Erişim Tarihi:28.04.2017.
Toplam 18 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Research Article
Yazarlar

Yusuf Devran Bu kişi benim

Türker Elitaş Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Nisan 2017
Gönderilme Tarihi 1 Nisan 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 8 Sayı: 27

Kaynak Göster

APA Devran, Y., & Elitaş, T. (2017). Uzaktan Eğitim: Fırsatlar ve Tehditler. AJIT-E: Academic Journal of Information Technology, 8(27), 31-40. https://doi.org/10.5824/1309-1581.2017.2.003.x